- Indiach
- nm1 Indian; adj Indian
Irish-English dictionary. 2013.
Indiach
Look at other dictionaries:
sanskryt — m IV, D. u, Ms. sanskrytycie, blm «język staroindyjski, głównie język cywilizacji aryjskiej w Indiach, występujący od ok. 1500 roku p.n.e. jako język tekstów religijnych i naukowych oraz literatury pięknej; przetrwał w Indiach do dziś; język… … Słownik języka polskiego
Maurice Frydman — (Maurycy Frydman or Maurycy Frydman Mor in Polish), aka Swami Bharatananda (1901 in Warsaw, Poland[1][2][3] 9 March 1976, India), was an engineer and humanitarian who spent the later part of his life in India. He lived at the ashram of Mahatma… … Wikipedia
żniwo — Coś zbiera krwawe, obfite itp. żniwo «coś, np. śmierć, zaraza, wojna, choroba, pochłania wiele ofiar»: Najbardziej krwawe żniwo dżuma zebrała w Indiach, gdzie w ciągu dziesięciu lat aż sześć milionów ludzi postradało życie. L. Wolanowski, Upał. ( … Słownik frazeologiczny
banian — m IV, D. u a. a, Ms. baniannie; lm M. y bot. «Ficus bengalensis, potężne drzewo z rodziny morwowatych, rosnące u podnóża Himalajów, sadzone powszechnie w Indiach, dostarczające jadalnych owoców, garbników, szelaku» ‹hind.› … Słownik języka polskiego
baobab — m IV, D. u, Ms. baobabbie; lm M. y bot. «Adansonia digitata, potężne, długowieczne drzewo z rodziny serecznikowatych, o obwodzie pnia do 45 m, rosnące dziko na sawannach podzwrotnikowej Afryki, uprawiane w Indiach i Ameryce Płd.; dostarcza… … Słownik języka polskiego
biegus — m IV, DB. a, Ms. biegussie; lm M. y 1. zool. «Calidris, ptak z rodziny siewek, doskonale latający i szybko biegający; zamieszkuje tundry, wybrzeża morskie i łąki północnej Eurazji oraz Amerykę Płn.; występuje w około 20 gatunkach, w Polsce kilka… … Słownik języka polskiego
bojowiec — m II, DB. bojowiecwca, W. bojowiecwcze a. bojowiecwcu; lm M. bojowiecwcy, DB. bojowiecwców 1. «członek organizacji bojowej» Akcja zbrojna bojowców. 2. zootechn. «kura z grupy ras kur malajskich, o silnej budowie kośćca; samce używane do walk… … Słownik języka polskiego
chinowiec — m II, D. chinowiecwca; lm M. chinowiecwce, D. chinowiecwców bot. «Cinchona, wiecznie zielone drzewo z rodziny marzanowatych, występujące w wielu gatunkach; w stanie naturalnym rośnie w Andach, poza tym uprawiane w Indiach, Indochinach, Indonezji… … Słownik języka polskiego
durra — ż IV, CMs. durrze; lm D. durr bot. «Sorgum durra, roślina zbożowa uprawiana głównie na mąkę w Afryce, Indiach, Afganistanie i Japonii; sorgo murzyńskie» ‹ar.› … Słownik języka polskiego
dżinizm — m IV, D. u, Ms. dżinizmzmie, blm rel. «ateistyczny system religijno etyczny utworzony w Indiach ok. VIII w. p.n.e., zreformowany w VI w. p.n.e. przez Wardhamanę Mahawirę zw. Dżiną, nie uznający autorytetu Wed i głoszący wiarę w sumowanie się… … Słownik języka polskiego
fakir — m IV, DB. a, Ms. fakirirze; lm M. fakirirzy a. owie, DB. ów 1. «muzułmański asceta wyrzekający się własności» 2. «w Indiach: asceta słynący z niezwykłych sposobów umartwiania ciała dla otrzymania jałmużny» 3. pot. «wędrowny sztukmistrz, kuglarz»… … Słownik języka polskiego
